دلم میخواد بنویسم ولی نمیدونم چی...انقدر پرم که میخوام تا خود صبح فقط حرف بزنم ولی از شدت پر بودن سکوت غلبه میکنه..نمیدونم تا حالا این اتفاق واست افتاده یا نه..وقتی حس میکنی میخوای خودت خالی کنی..داد بزنی..بزنی بپاشی ..ولی نشه یا مثلا" موقعیتش پیش نیاد!..ترجیح میدی ساکت شی و حتی واسه حرفهایی که میتونه شروع خوبی باشه هم ، فقط لبخند بزنی! نمیتونم ذهنم رو جمع و جور کنم! هر لحظه یه تصمیم میگیرم! هر لحظه نظرم عوض میشه اه! از خودم بدم میاد..احساس میکنم اراده ندارم..هربار میگم دفعه ی اخریه که اینکارو میکنم یا میگم از این به بعد باید فلان کار رو بکنم؛ ولی بازم انگار نه انگار..قفل میکنم!هنگ میکنم..خسته میشم! با خودم کنار نمیام میخوام نق بزنم!!
امروز سه بار متوالی ضایع شدم!!خدایا یکم جنبه بد نیست به این مذکر های جامعه عطا کنی! جدی میگم..نمیدونم چرا وقتی باید همه چی با برنامه و مرتب پیش بره..یهو پاشیده میشه! قاطی میشه! بعد میای جمع و جورش میکنی یکی دیگه میزنه داغونش میکنه!!
پ.ن: تا این لحظه، به صفحه نگاه نکردم ببینم چطوری نوشتم..مهم هم نیست! شاید فردا پاکش کردم نمیدونم! شاید هم یکی دو سطر "نق" بهش اضافه کردم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر